Telefonla tanışmıştık.Bana yanlışlıkla mesaj atmıştın akşam saat 12.00’ydi tam.Hiç unutamadım o gün….
Ben sana beni rahatsız etmeyin dedikçe sen üzerime düşüyordun.Nitekim başladı büyük aşkımız..Tanıştıktan 5 ay sonra askere gittin.Asker yolu bekliyordum.Her fırsatta beni arıyor sesini duymadığım gün zaman geçmiyor diyordun hatırlar mısın.askerde 4. ayın dı ben senin ailenle arkadaşlarınla devamlı görüşüyor konuşuyordum.Annen beni çok seviyor düğün hazırlıkları yapıyordu.Babanı kaybetmiş olmandan dolayı annen üzerine bir kat daha fazla düşüyordu.Arkadaşınla konuşurken onun benden hoşlandığını anlamaya başlamıştım.Ve hemen onunla görüşmemize son verme kararı aldım.O bunu hissetmiş olacak ki senin hakkında açıklamalar Yapmaya başladı.Ve senin benimle birlikte iken 2 kişi ile daha görüştüğünü söyledi…İnanamadım.Hemen sana sordum.Askerdeydin seni üzmek istemiyordum ama bu soru beynimi kemiriyordu.Sen reddetmiştin yalan demiştin.Bende sana inandım.Bir gün mesaj geldi.Mesajda ‘Selam Suna nasılsın yazıyordu’ bu isim bir yerden tanıdık geliyordu.Evet hatırlamıştım Suna arkadaşının söylediği isimdi yani beni aldattığın kızın ismi..Seni dinlemedim hiç çünkü her şey ortaydı aldatıyordun beni.Sen tek bir açıklama yapabildin.Ben seni hiç aldatmadım.O bana seni kimse benim kadar sevemez,sende kimseyi beni sevdiğin kadar sevemezsin demişti artık seni deliler gibi sevdiğimi seninde beni aynı şekilde sevdiğini söyleyecektim. Demiştin.ama ben inanmadım haklıydım da ona o mesajı atman çok büyük bir hataydı.nitekim ayrıldık seninle.Çünkü aldatma asla affetmeyeceğim tek olaydı.Seni çok seviyordum kendi aramızda nişanlanmıştık.Çalıştığım ortamda bana takılanları devamlı tersliyor onları gördüğüm zaman yolumu değiştiriyordum Bir defa görüştük sen buraya gelmiştin o günü hiç unutamıyorum.Biliyor musun seninle gittiğimiz yerlere eşimle gittik birkaç defa benim rahatsızlığımı anladı gidemiyorum baktığım her yerde sen geliyorsun gözlerimin önüne..Evet ben senden ayrıldıktan birkaç ay sonra o sinirle evlendim.Unuturum sandım.Sen hiç inanmamıştın evlendiğime nişanlıyken arıyor inanmıyorum demiştin.Taki arkadaşlarımdan duyana kadar.Tehdit etmişin beni düğün günü kaçırırım askerliği yakarım demişsin.ben evlendiğimde askerden gelmene tam bir ay vardı.Ben temmuz da evlendim sen ağustos da askerden geldin.Dediğini yapmışsın düğün tarihimi öğrendiğin gün askerden kaçmışsın ama yakalanmışsın benim yüzümden ceza almışsın.Kıyamazdım ben sana..Neyse o bir ay sana bir yıl gibi gelmiş.İntihar etmişsin kollarında adım yazıyormuş…Ben evlendikten sonra seni çok terslemiştim artık seni sevmiyorum evlendim ben dedim.Sırf benden nefret et diye sen bana yetmezdin ben zengin bir aile de büyüdüm şimdi de zengin birisi ile evlendim demiştim.Ama dediğim hiçbir şey bana karşı duygularını değiştirmiyordu.Yalvarıyordun bana arkadaş olarak bari görüşelim ben senin sesini duymadan yaşayamam diyordum.Senden kurtulmanın tek yolu hattımı değiştirmekti ve değiştirdim de.Yıllar sonra kuzenim ile konuşurken senin öldüğünü söyledi..O seninle görüşme devam etmişti.İnanamadım belli etmemeye çalışıyordum ama dünya başıma yıkıldı.telefonu kapattım ve senin numaranı çevirdim çevirdim ama arama tuşuna basamıyordum.Ama öğrenmeliydim.Neyse aradım telefonu çalıyordu açmayacaksın diye öylesine korkmuştum ki ama açtın efendim dedin ben alo dediğimde adımı söyledin sen sensin dedin unutmamıştın sesimi alo dememden tanımıştın.Anlattım kuzenim böyle böyle dedi diye.Sende ölümden döndüm dedin.Aşırı alkolden dolayı mide kanaması geçirmiş günlerce hastahane de kalmışsın…kemik erimesine yakalanmışın.neden böyle oldun dediğim Üzülmeni istemem ama senden sonra kendimi toparlayamadım dedin..konuşmuştuk bana göre arkadaşca sana göre sevgiyle..ve birgün bana sana bir şey soracağım ama kızmandan çekiniyorum dedin söz vermiştim kızmayacağım demiştim.bana
Yarınımı düşünmeden seni yaşamak istiyorum ne kadar inkar etsen de sende beni seviyorsun demiştin..
Bense hayır böyle birseyi nasıl söyleyebilirsin diye çok kızmıştım sana.Sonra görüşmemize son verdik bir şekilde konuşmamız tekrar başladı arkadaş olarak bu konuşmalarımız birkaç gün sürüyordu..Benden özür dilemiştin.Anlıyordum hala umudun vardı evlenmemiş beni bekliyordun ben bekleme dediğim de umutlarım beni ayakta tutan onları da alma elimden diyordun..ben sana devamlı evlen evlilik çok güzel diye ısrar ediyordum sense annem yetiyor sen bari yapma diye adeta yalvarıyordun bana..bir gün bana sakın mesaj atma dedin bende dediğini yaptım ama merak etmiştim tam 10 gün sonra sana mesaj attım beni aradın ve dediğin şey şuydu
EĞER BENİM MUTLU OLMAMI İSTİYORSAN BİR DAHA MESAJ ATMA ŞU AN YANIMDA EŞİM VAR YARIN SENİ ARAR VE ANLATIRIM HERŞEYİ DEDİN.
Dünyam yıkıldı kulaklarıma inanamadım..Ertesi gün düşünmüştüm açıklama yapacak bir şey yoktu ne güzel benim istediğim olmuştu evlenmiştin bende sana mesaj attım çok sevindim bana açıklama yapmana gerek yok lütfen arama beni dedim..Şimdi nerdesin evli misin bekar mısın bilmiyorum.
Hani sana hep evliliğim çok güzel diyordum ya yalan söyledim hiç güzel gitmiyor.Beni burada tutan tek şey bebeğim.Eşimin annesi tarafından duyduğum hakaretler beni hayattan soğuttu.Eşim beni seviyor ama benim isteklerime çok duyarsız kalıyor..
Sana asla açıklayamadığım gerçekleri şimdi buraya yazıyorum.
Ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim.bi hata yaptım evlendim kabul ediyorum ama seninle görüşerek bu hatamın bedelini çocuğuma ödetemezdim.çok ağladın çok üzüldün biliyorum.İnan bende çok üzüldüm ama hadi dedim ya aldatılmak asla affetmeyeceğim tek şey diye.İşte o yüzden kendime yapılmasını istemediğim şeyi başkasına yapmadım.Ben mutlu değilim şimdi sırf çocuğumun ve babasının mutluluğu için yaşıyorum..